یه شعر برای چوپانهای مهربون.
همتی دارد بلند
گلهای دارد بزرگ
بین گله توی دشت
با سگش دنبال گرگ
میخورد صبحانهای
مینشیند بر الاغ
سمت صحرا میرود
از کنار رود و باغ
برهها خندان و شاد
با صدای ساز او
از میان دشت سبز
میرسد آواز او
گله با چوپانِ دشت
وقت خواندن یک صداست
در لب آنها همه
نام و یادی از خداست
همتی دارد بلند
گلهای دارد بزرگ
بین گله توی دشت
با سگش دنبال گرگ
میخورد صبحانهای
مینشیند بر الاغ
سمت صحرا میرود
از کنار رود و باغ
برهها خندان و شاد
با صدای ساز او
از میان دشت سبز
میرسد آواز او
گله با چوپانِ دشت
وقت خواندن یک صداست
در لب آنها همه
نام و یادی از خداست
تصاویر
دیدگاه خود را بنویسید
دیدگاه
دیدگاه خود را بنویسید
دیدگاه