یک قصه یک مثل

نوش دارو بعد از مرگ سهراب

تب كرد، مُرد

تا كور شود هر آنكه نتواند دید

تا مرا دُم تو را پسر یاد است، دوستی من و تو بر باد است

تا بیای ثابت كنی خر نیستی، صد مَن بارِت كردن

تا پول داری رفیقِتَم، قربون بند كیفِتَم

پسر نوح (ع) با بَدان بنشست، خاندان نبوتش گُم شد

به مالِت نناز، به شبی بنده، به حُسنِت نناز به تَبی بنده

بیگانه اگر وفا كند، خویشِ من است

او ادعای خدایی می كنه، تو به پیغمبری هم قبولش نداری؟

پرسید از بد بالاتر چیه؟ جواب داد: بدتر

بیله دیگ، بیله چغندر

پا دارَ رو بگیر، بی‌پائه همون جاست

پات رو به اندازه خودت دراز كن

بهلول، خِرقه، نان جو و كوزه

بكوب بكوب، همونه كه دیدی

به اصل خودش رجوع كرده

به ریش خودش می خنده

بشین و بفرما و بتمرگ یكیه، جاش فرق می كنه

بگو رفیقمَم سوخت

1
...
12
13
14
...
17
»

دسترسی سریع